การเลือก นั้นเป็นสาเหตุสำคัญอย่างหนึ่งในชีวิตของเรา ที่อาจทำให้เราประสพความสำเร็จหรือประสพความล้มเหลวได้ทั้งนั้น เพราะการเลือกตัดสินใจอะไรสักอย่างย่อมมีผลกระทบไม่ดีก็ต้องเสีย ทางใดก็ทางหนึ่ง หากเราเลือกถูก สิ่งที่ถูกและดีจะตามมา แต่หากเราเลือกผิด สิ่งที่ผิดก็จะตามมาเช่นกัน
คนที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานส่วนมาก ล้วนเกิดมาจากการเลือกที่ถูกต้อง ถูกตั้งแต่การเลือกเรียน ถูกตั้งแต่การเลือกสถาบัน ถูกตั้งแต่การเลือกเจ้านาย-เพื่อนร่วมงานและถูกตั้งแต่การเลือกคู่ครอง แต่จะมีสักกี่คนที่ประสบความสำเร็จในทุกๆด้านเช่น ด้านการศึกษา ด้านอาชีพการงาน ด้านการเงินและด้านความรัก
สมการที่บอกเราได้จากความสำเร็จของคนเหล่านั้น(Steve Jobs, Bill Gates)คือ “การรักในสิ่งที่ชอบและทำในสิ่งที่ตัวถนัด” ผู้เขียนเคยถามฝรั่งบางคนที่ประสบความสำเร็จในเรื่องงานและอาชีพ(เขาตอบว่าเขาไม่ได้ชอบในสิ่งที่เขาทำ แต่ที่เขาทำเพราะเขาชำนาญกับงานด้านนั้นมาตั้งแต่หนุ่มๆ จนไม่สามารถไปเริ่มหยิบจับกับงานอื่นได้อีกเนื่องจากไม่อยากเริ่มต้นใหม่ในยามแก่)
มีผู้คนไม่น้อยในประเทศไทยที่ยังหาสิ่งที่ตนรักและชอบไม่เจอ เนื่องจากชอบตามๆเขากันมาแต่เด็ก พ่อแม่วางเส้นทางชีวิตมาให้ตั้งแต่เกิด เข้าโรงเรียน-มหาวิทยาลัยไปจนถึงการหาคู่ครอง เมื่อให้เขาหาสิ่งที่ตนเองชอบ เขาจึงหาไม่เคยเจอ เพราะพ่อแม่อยากให้ทำ อยากสานต่อเจตนารมณ์ของพ่อแม่ แล้วคุณล่ะ หาสิ่งที่ตัวเองชอบหรือรักเจอหรือยัง
การทำสิ่งในที่เรารักหรือชอบนั้นมีผลดีกว่าการทำงานในสิ่งที่เราถนัด เนื่องจากเราสามารถทนกับมันหรืออยู่กับมันได้นานและไม่มีเบื่อ มนุษย์งานนั้นแบ่งออกเป็น 2 ประเภทคือ 1. มนุษย์ที่ทำงานทน 2. มนุษย์ที่ทนทำงาน
ปกติแล้วมนุษย์เราเมื่อทำงานในช่วง 3เดือนแรก เราจะมีความตื่นเต้นและอยากเรียนรู้กับงาน กับผู้คน หัวหน้า-เพื่อนร่วมทาง เส้นทางการเดินทาง แต่หลังจากที่เราทำงานในที่แห่งนั้นไปได้ในปีที่ 10 เราจะรู้สึกเริ่มเบื่อกับงาน แทบไม่อยากลุกจากที่นอนเพื่อไปอาบน้ำและเตรียมตัวไปทำงาน เจ้าเส้นทาง-เพื่อนร่วมงาน-หน้าที่งานที่เหล่านี้ที่เราเคยตื้นเต้น มันไม่เหลืออีกต่อไปแล้ว เราเริ่มเบื่อเพราะเราชินกับมัน เรารู้ว่าเมื่อเราเข้าไปถึงแล้วบรรยากาศในที่ทำงานจะเป็นอย่างไร โต๊ะจะอยู่ทางซ้ายทางขวา หัวหน้าจะทำหน้าอย่างไรเมื่อรู้ว่างานเราผิดพลาด สิ่งเหล่านี้คือความเคยชิน มนุษย์งานที่อยู่ในประเภทแรกคือ มนุษย์ที่ทำงานทน มนุษย์ประเภทนี้ มีความชอบในเนื้องาน ใส่ใจกในงานมากกว่าผลตอบแทนมากกว่าความงี่เง่าของเพื่อนร่วมงานหรือเจ้านาย สนุกและมีความสุขกับงาน(หรือทุกข์กับงานนั้นๆน้อยกว่างานอื่นที่เคยทำมา) ดังนั้นมนุษย์พวกนี้จึงมีโอกาสก้าวหน้าในหน้าที่การงานสูงมากกว่ามนุษย์ประเภทที่สองคือ มนุษย์ที่ทนทำงาน เป็นมนุษย์ที่ไม่ได้ชอบงานแบบฝังลึกในจิตใจ ไม่ได้เกิดมาเพื่อสิ่งนั้นหรือตกหลุมรักมันตั้งแต่แรกเห็น แต่ต้องจับพลัดจับพลูมาทำงานเนื่องจากสาเหตุทางด้านผลตอบแทน-ใกล้บ้าน-ญาติฝากเข้างานให้-อยากโก้เก๋-เพือนชวนทำงานที่เดียวกัน-อยากมีความมั่นคง-มีภาระที่ต้องรับผิดชอบและเหตุผลอื่นที่นอกเหนือจากการทำงานที่เขารัก แม้พวกเขาจะเบื่อในเรื่องงานแต่ก็ไม่ยอมลาออกก็เพราะเงินเดือนสูงหรือผลตอบแทนดีหรือได้เพื่อนร่วมงานดี เป็นสาเหตุให้สามารถทนทำงานต่อไปได้ พวกเขาเหล่านี้จะไม่ทุ่มเทกายใจให้กับองค์กรมากเหมือนมนุษย์ประเภทที่หนึ่ง เมื่อไม่ทุ่มเทความใส่ใจ ความก้าวหน้าก็ไม่เคลื่อนไหว สุดท้ายก็อยู่ในตำแหน่งเดิมหรือได้ตำแหน่งไปตามน้ำเท่านั้น
องค์กรที่ดีที่เจ๋งเขาก็อยากได้บุคคลากรที่ดีที่เจ๋งมาร่วมงาน เจ้านายที่เก่งก็อยากได้ลูกน้องที่เก่ง เพื่อนร่วมทีมที่เก่งก็อยากได้คนเก่งไปร่วมทีม คนรวยก็ย่อมอยากครองคู่กับคนรวย ไม่มีใครบนโลกนี้ไม่อยากได้ของดีหรือคนเก่ง แม้กระทั่งตัวเราเองเราก็อยากมีเพื่อนที่ดี เพื่อนเก่ง(เอาไว้อวดบารมี) เราอยากมีครอบครัวที่มั่นคง(ผู้นำหรือผู้ตามที่เก่ง) ในขณะที่เราอยากได้ของดีหรือคนเก่ง บางทีเราลืมมองดูความเหมาะสมตนเองไป ลืมมองดูศักยภาพของตนเองในปัจจุบันว่าเหมาะสมไหม ของดีบางอย่างไม่เหมาะกับเราเช่น เครื่องบินส่วนตัวนั้นดี แต่หากเรามีไว้ครอบครองเมื่อเรายังไม่พร้อมในเรืองที่จอด ค่าดูแลรักษา แทนที่จะเหมาะ อาจจะได้จอดแหม่ะไว้ในป่าละเมาะก็เป็นได้
ทุกอย่างบนโลกที่ใครๆว่าดี อาจไม่ใช่สิ่งที่ดีสำหรับเรา ดังนั้นสิ่งที่ดี-แย่จึงไม่มีสมการตายตัวใด ที่จะบอกเราได้ว่าอย่างไหนที่เหมาะ อย่างไหนที่ไม่เหมาะ ตัวของเราเองเท่านั้นที่จะบอกได้ว่า “เหมาะคือตรงไหน” การที่เราจะหาสิ่งที่เราชอบนั้นจึงไมใช่เรื่องง่ายแต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่ยากเกินไป(ผู้เขียนขอเอาใจช่วยนะคะ หามันให้เจอไวไว)
ในทางโหราศาสตร์เยอรมันคนที่มีดาวพุธ ดาวอังคาร ทำมุมดีกับดาวเซอุส อพอลลอน จูปิเตอร์หรือทำมุมถึงจุดเจ้าชะตา(MC, AS)หรือมีดาวดีๆที่ทำมุมองศาเด่น ความเป็นไปได้ในเรื่องหน้าที่การงานและความก้าวหน้าในเรื่องอาชีพสำหรับบุคคลผู้นั้นจะมีสูง ส่วนความสำเร็จอย่างล้นหลามหรือแผ่วเบาในชีวิตขึ้นอยู่กับความมุ่งมั่นและตั้งใจของบุคคลผู้นั้นเอง เพราะนักโหราศาสาตร์ทำได้เพียงอ่านเส้นทางในแผนที่และบอกว่าตั๋วของแต่ละคนได้ไปถึงจุดหมายปลายทางเมื่อไหร่และช่วงไหนที่เหมาะสม ส่วนตัวเจ้าของดวงจะได้เดินทางอย่างไรแบบไหนกับใคร เดินทางโดยเครื่องบินส่วนตัว เครื่องบินส่วนรวม นั่งชั้นประหยัดหรือนั่งชั้นเฟริส์คลาส หรือเดินทางด้วยรถหรือเรือ เขาเหล่านั้นเป็นผู้กำหนดหรือหาวิธีเดินทางด้วยตัวเองโดยเลือกเส้นทางการคมนาคมไปยังจุดหมายปลายทางจากความพร้อมทางด้านการเงิน-เวลาหรือพร้อมที่จะไปด้วยเต็มใจในขณะช่วงอายุนั้นๆ
ทุกชีวิต(ส่วนมาก)เดินทางด้วยเครื่องบินส่วนรวม มีจุดหมายปลายทางเดียวกับผู้ที่ร่วมเดินทาง(คือความสำเร็จในชีวิต) แต่ระหว่างทางก่อนถึงจุดหมายปลายทาง กลับเจอเพื่อนร่วมทาง(รอบข้าง)ที่แย่เช่น เสียงลูกร้องดัง แหกปากร้องทั้งคืน-เสียงกรน-พูดคุยเสียงดัง-ลุกเดินเข้าห้องน้ำบ่อย-มีกลิ่นตัวแรง สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องที่เราเลือกไม่ได้เพราะเราไม่ได้กำหนดเอง แต่เป็นเพราะอะไรบางอย่างในจักรวาลนี้กำหนด บางคนเรียกว่าพระเจ้า บางคนเรียกว่าชะตากรรม บางคนเรียกว่าดวง ชีวิตบางคนโชคดีหน่อยได้เดินทางด้วยเครื่องบินส่วนตัว ไปโดยไม่ต้องเจอเพื่อนร่วมทางแย่ๆ อันนั้นเราเรียกเขาว่า”โชคดี”
เราจะทราบได้อย่างไรว่ากัปตันที่ขับเครื่องบินจะนำเครื่องบินที่เรานั่งลงอย่างปลอดภัยถึงที่หมาย เครื่องไม่โหม่งพื้นก่อน? ในเรื่องงาน เรื่องการกระทำที่เราว่าเรากำหนดได้ แต่กับทุกๆเรื่องๆที่เราต้องเข้าไปข้องเกี่ยวหรือต้องพึงพาคนอื่น เรากำหนดไม่ได้ บางครั้งเราต้องเข้าใจในเรื่องเวลา (astro) เพราะเป็นสิ่งที่เรากำหนดได้ไม่หมดในทุกๆเรื่อง เอาเป็นว่าชีวิตพวกเราทุกคนถูกผูกกับเวลามาตั้งแต่เกิด หากเราโชคดี การเดินทางของเราก็ราบรื่น หากเราโชคไม่ดี การเดินทางของเราจะติดขัด บางทีเครื่องตกก่อนที่จะไปถึง เป็น-ตายแทบไม่ต่างกัน
การเลือกหรือการตัดสินใจในเวลาที่เหมาะสม คือไม่เร็วหรือช้าจนเกินไป จึงเป็นสิ่งที่ดีที่สุด หากสัญชาตญาณคุณดีคุณก็ตัดสินใจได้ดีและจะถึงจุดหมายปลายทางตามเวลาอย่างที่ตนเองกำหนดไว้ได้(คือการตั้งเป้าหมายไว้ถูกตั้งแต่แรก) แต่หากคุณขาดสิ่งนั้น การศึกษาในเรื่องโหราศาสตร์ช่วยได้มากในเรื่องของการตัดสินใจ และถ้าคุณไม่มีความรู้ทางด้านนี้ จงอาศัยความรู้สึกที่เรียกร้องอยู่ภายในค่ะ แต่ไม่ว่าคุณจะเดินทางหรือหยุดอยู่กับที่ ชีวิตคุณก็ถูกผูกติดกับเวลา หากคุณไม่ตัดสินใจเลือกเองในวันนี้ คนอื่นก็จะตัดสินใจเลือกให้คุณเช่นกัน
จงอย่ากลัวที่จะตัดสินใจ จงกลัวที่เราตัดสินใจช้าเกินไป หากคุณจะรีบตัดสินใจ ก็จง”รีบอย่างช้าๆ”นะคะ ทำอยู่บนความเหมาะสม โชคดีค่ะ
Continue reading “การเลือก ชี้ได้ถึงอดีต ปัจจุบันและอนาคต” →
You must be logged in to post a comment.